Artikülasyon ve Fonolojik Bozukluklar

Artikülasyon bozukluğu çocuğun sesleri yanlış üretmesi veya belirli sesleri üretmekte güçlük çekmesidir. Bu durum konuşmanın başkaları tarafından anlaşılmasını etkiler.
Örneğin /kapı/ yerine /tapı/, /arı/ yerine /ayı/ demesi gibi. Artikülasyon bozukluğunda tek tek seslerin üretiminde sorunlar görülür ( /k/ yerine /t/, /r/ yerine /y/ gibi).
Artikülasyon bozukluklarında hatalar tutarlıdır.
Artikülasyon bozukluğu herhangi bir fiziksel ya da zihinsel yetersizlik olmaksızın yanlış öğrenmelere ya da konuşmaya yarayan organlarda anatomik, fizyolojik yetersizliklere, dil, diş ve dudaklarda yapısal farklılıklara, işitme engeli, dizartri gibi nörolojik problemler, dudak damak yarıklığı gibi yapısal anomalilere bağlı olarak görülebilmektedir.

FONOLOJİK BOZUKLUKLAR

Bir dilde kullanılan konuşma sesleri ve bu seslerin dilbilgisine uygun şekilde sıralanmasından görülen aksaklıklardır. Fonolojik bozukluğu olan çocuklarda çeşitli konuşma seslerinin yer değiştirmesi, ses ve hece düşürülmesi, ses ekleme, heceler ve sözcükler içindeki hataların seçimi ve sıralanmasında yer alan hataları içerir.
Örneğin kitap yerine kipat , hortlak yerine horultak, ayakkabı yerine ayapkarı demek gibi. Bu bozukluk görülen çocuklarda hatalar tutarsızlık gösterir. Bir kelimede bir ses üretebilirken başka bir kelimede aynı sesi hatalı üretebilir. Fonolojik bozukluğu olan çocukların konuşmalarının anlaşılması çok güçtür.

Artikülasyon ve fonolojik bozukluğu olan çocuklarda dil ve konuşma terapisti tarafından yapılacak olan değerlendirmelerle çocuğun yanlış ürettiği sesler belirlenir ve uygun terapi programı belirlenir. Amaç öncelikli olarak en kısa zamanda anlaşılırlığı arttırmaktır.